سلام خان دایی جان و ممنون از پاسختون! راستش من روی پستهای قدیمیتون هم کلیک کردم، ولی بخش نظرات باز نمیشد برام. چیزی که دلم میخواست براتون در قسمت نظر خواهی بنویسم این بود که صداقت و صمیمیت نوشته هاتون بینهایت خوشایند بوده برام. راستش این که به یخچال میگید کمد، من رو به طرز غریبی یاد پدرم انداخت. اون هم همیشه میگفت یخجال کمد نیست که درش رو باز میکنی یک ساعت جلوش وایمیستی! به هر حال از پیدا کردن وبلاگی که یکی از نسل پدرم نویسنده اشه خیلی خوشحال شدم. ضمنا من عاشق شیرازم. عاشق بهار و تابستوناش و بوی نارنج و بهارنارنجش و آش صبحونه اش و شیرین پلو قیمه هاش... و البته عاشق مردم خونگرم و باصفاش. به جای من هم لذت ببرید از شیراز که دستم فعلا کوتاس :))
وقتایی که نوشتن بهم آرامش میده مینویسم و مینویسم و مینویسم، و وقتایی که نمینویسم یعنی یا در آرامشم و یا اونقدر شوریده و متلاطم که حتی نوشتن هم بهم ارامش نمیده...
سلام،
پاسخحذفدر وبلاگ فهیم سئوالی از من پرسیدی و ترجیح دادم در وبلاگ خودت جواب بدم...
اگه به آرشیو وبلاگم سر بزنی می‌بینی که تا دو پست قبلش تمام کامنتدونی‌ها هستن و آماده پذیرش نظرات.
اما به دلیل خاصی ترجیح دادم منبعد پستها بدون نظردونی باشه و انگار کنم که دارم فقط برای خودم مینویسم.
شاید یه وقت علت این کار رو یه پست کنم.
تنت سالم و دلت همیشه خوش...
سلام خان دایی جان و ممنون از پاسختون! راستش من روی پستهای قدیمیتون هم کلیک کردم، ولی بخش نظرات باز نمیشد برام. چیزی که دلم میخواست براتون در قسمت نظر خواهی بنویسم این بود که صداقت و صمیمیت نوشته هاتون بینهایت خوشایند بوده برام. راستش این که به یخچال میگید کمد، من رو به طرز غریبی یاد پدرم انداخت. اون هم همیشه میگفت یخجال کمد نیست که درش رو باز میکنی یک ساعت جلوش وایمیستی! به هر حال از پیدا کردن وبلاگی که یکی از نسل پدرم نویسنده اشه خیلی خوشحال شدم. ضمنا من عاشق شیرازم. عاشق بهار و تابستوناش و بوی نارنج و بهارنارنجش و آش صبحونه اش و شیرین پلو قیمه هاش... و البته عاشق مردم خونگرم و باصفاش. به جای من هم لذت ببرید از شیراز که دستم فعلا کوتاس :))
پاسخحذفممنونم. دارم سعی می‌کنم کوچ کنم به بلاگرو باشد که رستگار شوم.
پاسخحذف